“من لا معاش له لا معاد له” کسی که زندگی مادی ندارد زندگی معنوی هم نخواهد داشت .درست برخلاف برداشتی که اکنون از این مذهب میکنندومی گویند:(کسی که به فقر وبدبختی دچار است قلبش صاف تراست وشکسته تر وبیشتر میتواند زمینه ی طلوع الهامات غیبی باشد)!

شکم خالی هیچ ندارد،جامعه ای که دچار کمبود اقتصادی ومادی است مسلماً کمبود معنوی خواهد داشت آنچه راکه به نام اخلاق و مذهب می نامند،در جامعه های فقیر،موهوم انحرافی است،معنویت نیست.

طرز کار یک «پاپ» راچگونه می توان با طرز کار «علی» مقایسه کرد که وقتی حاکم می شود فرمان می دهد تمام حقوق ها را به هم بریزید و از بیت المال به بزرگترین افسر وشخصیت بزرگ اجتماعی ونظامی وسیاسی جامعه اش سه دینار حقوق می دهد و به غلام و برده ی همین شخص نیز سه دینار. این عمل حتی تصورش هم مشکل است امروز در کدام نظامی وجود دارد؟ کدام جامعه وکدام نظام سوسیالیستی امروز می تواند یک چنین چیزی را بپذیرد؟

برگرفته از:  کتاب« چه باید کرد» “دکتر علی شریعتی”

 فقر و ناداری، از معضلات پیچیده ای است که گسترش آن، نه تنها آسایش و آرامش عمومی جامعه را به هم می زند؛ بلکه از رشد علمی، فرهنگی و معنوی آن جامعه جلوگیری می کند؛ ازاین رو، دولت مردان در هر كشوري  باید برای ریشه کنی آن تلاش کنند اما متاسفانه دولت ها بعداز انتخابات به تنها چيزي كه اهميت نمي دهند مردم هستند وشايد بزرگترين معضل مردم دولتها باشند!.